Het aftellen is begonnen (doet een vreugdedansje..): over 11 dagen begin ik mijn reis naar Indonesië. Een reis die al lang op mijn “bucketlist” staat en ik hiermee –voor een gedeelte– terug ga naar mijn roots. Mijn reis zal daarom ook beginnen op Java; het eiland waar mijn oma vandaan komt en mijn grootouders vanuit Surabaya naar Nederland zijn vertrokken. Mijn opa is geboren op Ambon en de planning is om daar ook een kijkje te nemen. Daarnaast wil ik graag naar de Gili-eilanden en Bali toe om een feestje te pakken en uiteraard ook tot rust te komen.
En dat moet ook de essentie zijn van deze reis: tot rust komen. Afgelopen jaren waren –zacht uitgedrukt– turbulente jaren, jaren waarin ik veel heb moeten verwerken/overwinnen en mijn weg moest vinden om terug in mijn eigen kracht te gaan staan. De kleine geluksmomenten hielden mij op de been van de veelomvattende ellende. Heel cliché, maar tijdens deze momenten ben ik nog meer mijn familie, vriendinnen en vrienden gaan waarderen. Nog steeds een hoop liefde voor jullie!
Wie in 2011 tegen mij zou hebben gezegd dat ik in 2014 een reis alleen zou gaan maken naar Indonesië, met alleen een vliegticket en verder niks geboekt, had ik zo hard uitgelachen. “Hallooooo, je hebt het wel over Maurena de perfectionist aka the-control-freak aka is-nooit-alleen”, had ik dan gezegd.
Eind 2013 besloot ik daarom wat persoonlijke patronen te doorbreken en in 2014 vooral dingen te doen die IK leuk vind!
Leek mij oud en nieuw vieren op een groot feest altijd onpersoonlijk, gooide ik dat idee opzij en ging ik al dansend het nieuwe jaar in met mijn vriendinnetjes op Awakenings! Wat een fijne ervaring! Ook beloofde ik mezelf nog meer festivalletjes te bezoeken, hier maximaal van te genieten en mij vooral niks aan te trekken van bepaalde meningen hierover. Naast het feit dat ik eindelijk weer lekker in mijn vel zit, heb ik dit jaar nog nooit zo heerlijk genoten van het samenzijn met vrienden op festivals. Deze harmonie zorgden er ook voor dat nieuwe vriendschappen zijn ontstaan en oude vriendschappen op een nieuw/hoger niveau zijn getild.
Deze hysterie van feestjes hebben uiteraard niet het eeuwige leven en moet er ook een rustpunt zijn om alles in balans te houden en vooral een plekje te geven. Mijn missie om in 2014 vele geluksmomenten te creëren met weinig ellende, lijkt goed te gaan slagen en zie ik mijn reis naar Indonesië zowel als een “grande finale” als een “grande opening”. Een reis waar ik nieuwe mensen zal ontmoeten, maar tegelijkertijd alleen ben. Alleen en ver weg van mijn vertrouwde omgeving, iets wat ik nog niet eerder heb mogen ervaren en –hoe tegenstrijdig het klinkt– ik heel erg behoefte aan heb.
maurenalevina.com 